"Wie niet blijft leren is het onwaardig les te geven."

Ik ben terug van 3 weken Bologna. Ik verbleef er bij mijn Italiaanse vriendin, Chiara. Werken en de Italiaanse taal en cultuur in me opnemen, dat was het concept!

Ik spreek weinig Italiaans. Toen ik 15 was heb ik een jaar Italiaanse les gevolgd op woensdagnamiddag, maar hier heb ik eerlijk gezegd niet veel van opgestoken. De structuur zat niet goed en de groep was te groot voor mij... Ik heb meer geleerd van mijn papa die uit pure interesse Italiaans is beginnen leren een tiental jaren geleden. Hij zette de gps in het Italiaans (svolta a destra, a sinistra, e poi etc.) en gebruikte korte Italiaanse zinnen thuis uit gezelligheid (ciao mie belle figlie, andiamo, piano…). Deze woorden zijn beter blijven hangen.

Tijdens mijn verblijf in Italië bevond ik me regelmatig in situaties waarin enkel Italiaans gesproken werd. Ikzelf sprak Engels of hier en daar een woord Italiaans met de vrienden van Chiara en zij spraken in het Italiaans onder elkaar. Het was interessant nog eens degene te zijn die weinig begrijpt van de informele conversaties onder elkaar. Ik moest focussen op gezichtsuitdrukkingen, reacties van anderen, woordjes hier en daar om de context te begrijpen. Ik hoorde terugkerende zinnen en woorden en schreef ze nadien op in mijn gsm-notities (non lo so, sono pronta, brava la mama, aspetta, capito, tropo  presto…). Wie doet dit nog? 

Zo kan je een taal leren: door nieuwsgierig, open en geduldig alles zo veel mogelijk op te nemen. Misschien heb je geluk en woon of werk je in een omgeving waar de taal die je leert veel gesproken wordt. Luister dan goed naar wat de mensen allemaal zeggen, je leert zo snel bij! Als je niet in een meertalige omgeving woont, kan je zelf zoveel mogelijk taal opnemen via apps, films, series, teksten en muziek. Of sneller en gerichter met een taaltraining... bij Landa? 

Waarom vertel ik dit allemaal? Omdat het als taalcoach belangrijk is je zo goed mogelijk te kunnen inleven in de situatie van de taalleerder, zowel een beginnende als een gevorderde leerder die stress ervaart “omdat hij het nu toch allemaal wel zou moeten kunnen verstaan”.

Wie niet blijft leren is het onwaardig les te geven, heeft de filosoof Gaston Bachelard ooit gezegd. Ben je het eens? Ik ben benieuw hoe jullie hierover denken!

Groetjes,

Sofie van Landa